Crisisnoodopvang: mini-dorpen met afhankelijke inwoners
Op de twee crisisnoodopvanglocaties voor asielzoekers in Noord-Holland Noord (Enkhuizen en Petten) wonen mensen die geen BSN-nummer, werk of leefgeld hebben. Ze zijn voor alles afhankelijk van de inzet van de medewerkers die daar werken. Samen met een bestuurlijke projectorganisatie draait er een hele operationele organisatie. Om een inkijkje te geven, vertellen Susan Appel, Marjan Veenboer, Pauline Timmer en Gijs Kaandorp over hun werk. Zij zijn onder andere betrokken bij de planning voor het personeel, vrijwilligers en activiteiten. Maar het zijn vooral spinnen in het web die naast de locatiemanagers zowel achter de schermen als op de vloer een schakelrol hebben in de organisatie op de crisisnoodopvang.
Professioneel team
Gijs: “In het begin van de asielcrisis werd er door de haast die erbij kwam kijken voor crisisnoodopvang een beroep gedaan op vrijwillige inzet van veel collega’s binnen de Veiligheidsregio. Maar het blijkt dat je dit werk er niet even bij kunt doen. Er komt heel veel bij kijken. Ik hield me bezig met het maken van alle roosters. Dat werd te veel naast mijn reguliere werk. Naast de locatiemanagers zijn er daarom nu ook planners aangenomen, die vrijwilligers en hosts kunnen aansturen. Dat is nodig, want zij zien niet altijd meteen welk werk er gedaan moet worden.”
Pauline: “Op een crisisnoodopvanglocatie werken locatiemanagers, planners, beveiliging, brandwachten, hosts, zorgverleners, huismeesters, schoonmakers, catering en vrijwilligers. Zij zetten zich allemaal, vaak meer dan 100%, in om ervoor te zorgen dat de asielzoekers een zo menselijk mogelijk verblijf hebben.”
Je krijgt er energie van
Marjan: “Tijdens de dagstart bespreken we met elkaar wat er die dag moet gebeuren. De was, uitgifte van hygiëneproducten of kleding en welke vrijwilligersactiviteiten er gepland staan. Toch loopt de dag vaak anders. We kijken waar de situatie op dat moment om vraagt. De bewoners zijn echt afhankelijk van onze inzet, ze komen voor alles naar ons toe. Van praktische vragen tot een gewoon even een praatje van mens tot mens. Daarom zijn wij als planners vaak ook op de vloer te vinden, om te zien hoe het gaat en wat er nodig is.”
Susan: “Op de crisisnoodopvanglocaties werken mensen met een groot hart, aanpakkers die van zorgen voor mensen houden. Als je ziet dat de bewoners het fijn hebben door onze inzet, dan geeft dat veel voldoening. Het is leuk om in een team te werken waar mensen zo betrokken zijn. Het voelt als een tweede familie. Je krijgt energie van elkaar en leert ontzettend veel mooie mensen kennen.”
Pauline voegt hier aan toe: “Ik heb ook bij de GGD gewerkt en daar zie je dezelfde soort inzet. Het is wel goed om ervoor te waken dat je niet al je uren in je werk stopt. Je hebt ook tijd nodig om je op te kunnen laden. Dat heb ik tijdens corona wel geleerd.”
Leren waarderen wat je hebt
Gijs: ” We begonnen in maart met de doorstroomlocatie voor vluchtelingen uit Oekraïne in Alkmaar, daar kwam de crisisnoodopvang ineens ook nog bij. We hebben inmiddels twee crisisnoodvanglocaties voor asielzoekers in de regio. In totaal kunnen we 450 mensen opvangen. Als je ziet wat we nu neerzetten en wat we allemaal geleerd hebben is dat wel indrukwekkend.”
Susan: “Dit werk is ook heel leerzaam. Je leert bijvoorbeeld dat wat je thuis hebt niet vanzelfsprekend is. Je eigen spullen, de vrijheid om te gaan waar je heen wilt gaan en vooral ook de rust van het hebben van je eigen plekje.”
Marjan: “Als je thuis tegen je kind vertelt dat de kinderen in de opvang geen idee hebben hoe hun toekomst er uit ziet en dat ze vaak niet naar school kunnen gaan, dan word je daar wel stil van. Dan besef je je dat ons leven helemaal niet zo normaal is als we soms denken.”