‘Corona-inzet’: indrukwekkend en confronterend
Steven de Wit is bevelvoerder bij de vrijwillige brandweer in Anna Paulowna. Vanuit zijn functie bij de veiligheidsregio maakt hij deel uit van de sectie die in maart de gevolgen van de coronacrisis voor de brandweer in kaart bracht. Onlangs kreeg hij te maken met het protocol dat hij zelf had helpen ontwikkelen.
“Onze sectie is snel na de aankondiging van de coronamaatregelen gevormd en heeft alle mogelijke consequenties voor de brandweer geïnventariseerd: van de situatie waarin een complete kazerne dicht moet tot de gevolgen voor oefeningen, het gebruik van beschermingsmiddelen en de inzetprotocollen bij een corona-indicatie. Bij dit laatste onderdeel was ik zelf nauw betrokken.”
“Bij de meeste inzetten komen we prima weg met de anderhalve meter regel. Dat ligt anders als we de collega’s van de Ambulancedienst ondersteunen bij een afhijsing of tilassistentie. Dan is het onvermijdelijk dat we dichterbij komen. Uitgangspunt is dan dat we met zo min mogelijk mensen het incident ingaan.”
“Als bevelvoerder heb ik tot nu toe eenmaal te maken gehad met zo’n tilassistentie. En hoewel ik het protocol van voor naar achteren kende, was het toch even een ‘stop-denk na-doe’-momentje: waar hebben we het over en hoe pakken we dit aan?”
“We zijn er met zes man in de tankautospuit op af gegaan. Ter plekke bleek dat de inzet van twee man voldoende was. Terwijl zij in bluskleding met ademlucht naar binnen waren om te assisteren, hebben wij in afwachting van de arbeidshygiëne bus uit Winkel een volledige ‘ontsmettingsstraat’ gebouwd. In de basis is die werkwijze identiek aan de aanpak bij een incident met gevaarlijke stoffen. De collega’s die hadden geassisteerd kwamen na het incident eerst in een door ons gemarkeerd ‘vuilgebied’, waar ze elkaar met een speciaal desinfectiemiddel grondig hebben ontsmet. Daarna konden ze naar de zogenoemde schone zone om elkaars pakken af te spoelen met water.”
“Door de noodzakelijke nazorg waren we ter plaatse meer dan een uur bezig. Dat is veel langer dan voor het ‘corona-tijdperk’. Maar het is belangrijk dat het zorgvuldig gebeurt. We willen niet dat onze mensen besmet raken.”
“Ik vond het persoonlijk confronterend en indrukwekkend om te zien en mee te maken. En dat gold ook voor collega’s. In de groep hebben we nu afgesproken dat iemand het aangeeft als hij zo’n inzet niet ziet zitten. Thuis ga je niet naar plekken waar je niet heen wilt, maar bij de brandweer is dat soms onvermijdelijk. Als je daar in deze situatie niet achter staat, dan moet je dat eerlijk uitspreken. Daar is alle begrip voor.”